Um dos mais ativos e versáteis intelectuais brasileiros, destas umas décadas sem dúvida foi 
JOSÉ PAULO PAES (*1926/ +1998) e por ter sofrido muito com um doença que lhe custou a perda total de sua perna esquerda, escreveu o poema abaixo ...
Prudência,
Há um cão ganindo dentro da minha perna esquerda.
Mas o posso ouvir, embora sinta ali o tempo todo,
a protuberância do seu focinho.
Vem-me com freqüência a tentação de abrir
a carne com uma faca para que ele possa uivar livremente à lua.
Mas o medo de ter de lhe fitar os olhos me detém a mão todas as vezes,
Talvez seja mais prudente continuar ouvindo o seu ganido abafado
ao longo das noites que ainda me restem...
-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-
Merkredo,, 09:52 p.m., la 13-a de februaro 2013-j.
Unu el la plej aktivaj kaj ŝanĝanimaj brazilaj intelektuloj, de ĉi tiuj lastaj jardekoj, estis sendube
José Paŭlo Paes (* 1926 / +1998) kies maldeskran kruron li perdis post serioza malsano, kaj pro tio li verkis post kelkjare la poemon sube:
Singardo,
Ekzistas hundo plorbojante en mia maldekstra kruro.
Mi aŭdas ĝin malklare, sed mi sentas, tie la tutan tempon,
la ŝvelaĵon de ĝia nazego.
Ofte la ideo venas al mi por malfermi ĝian karnon per tranĉilo por ke ĝi povus libere kriegi al la luno.
Sed la mia timo por rigardi ĝiajn okulojn tenas mian manon ĉiufoje,
Eble plibone estus ke mi daŭrigu aŭskultante ĝian sordinitan bojadon
laŭlonge dum la noktoj kiuj ankoraŭ restos al mi ...
 
Nenhum comentário:
Postar um comentário