quinta-feira, 29 de novembro de 2012

MADAME BLAVATSKY


Mi jam aŭdis pri la laboroj, ambaŭ teatraĵo kiel literaturo de Plinio Marcos, sed mi ne konis lin persone. Estis kun surprizo, je la malfruaj 1980-aj jaroj , mi kaj laborkolego eliris por tagmanĝi, inter Rua Barono Itapetininga kaj Placo Respubliko, urbcentro SPaŭlo, kiam ni ekvidis barbohavantan vireton,  de milda vizaĝo, portante elledajn sandalojn, larĝan ĉemizon kaj ĝinzojn, kaj ankaŭ li  portis ŝultra-sakon kun longa  ĝisgenue-tenilo kaj tiu vireto alportis ion por pasantoj. Mia kolego diris al mi,'' Rigardu! li estas  Plínio Marcos! "... mi diris, " kiu? tiu viro tie? Mi havis alian opinion pri la persono de Plinio Marcos, sed ne ekzakte tio!" 
Li alproksimiĝis al ni ... "Saluton fraŭloj! Mi estas  Plinio Marcos kaj ĉi tiu estas la broŝuro de mia nova teatraĵo nome," MADAME BLAVATSKY ", kaj li tuj klarigis al ni, tamen mallonge pri la enhavo de la ludo kaj proponis al ni multe pli rapide sian broŝuron.; (kiun mi ankoraŭ havas sur mia breto tre bone konservita ... legita kaj relegita!); mia kolego ne estis interesita, sed mi jesis, do Plinio Marcos, donis al mi aŭtografon sur la kovrita  dorso de la broŝuro, ankoraŭ tie staranta, li dankis al mi kaj tuj alparolis aliajn preterpasantajn homojn ...
Kial mi skribas ĉi tiujn liniojn nun Plinio Marcos? Ĉar hodiaŭ estas ĝuste dektri jarojn post lia morto (apopleksio). Simpla persono, sed de brila menso kaj granda intelekteco. Premiita brazila artisto. Lin mi admiras!

  
Eu, tinha já ouvido sobre as obras, tanto as peças teatrais como literatura    de Plínio Marcos(29/09/1935-29/11/1999), mas não o conhecia pessoalmente. E foi com surpresa, que na metade da década de 80, quando eu e um colega de trabalho fomos almoçar em algum lugar entre a Rua Barão de Itapetininga e a Praça da República quando avistamos um homenzinho gordinho e barbudo de aparência simplória, calçava uma sandália de couro, calça jeans e camisa larga, portava uma bolsa de alça longa à tira-colo e oferecia alguma coisa aos transeuntes. Meu colega me disse, ''Olha! ele é o Plínio Marcos!"...respondi: "aquele cara lá?!" Eu tinha outra opinião sobre a aparência de Plínio Marcos, mas não exatamente aquela! Meu grande erro...prejulguei!
Quando nós nos aproximávamos dele, ele nos abordou..."Olá rapazes! Eu sou Plínio Marcos e este é a brochura da minha nova peça teatral, "MADAME BLAVATSKY" ;  e nos explicou rapidamente sobre o conteúdo da peça e nos ofereceu muito mais rapidamente ainda a sua brochura; (a qual eu tenho ainda em minha estante de livros muito bem preservada...lida e relida!). Meu colega não se interessou, mas eu sim, Plínio Marcos, me deu um autografo na contracapa da brochura, ali mesmo em pé. E me agradecendo saiu abordando outras pessoas...
Por quê eu escrevo estas linhas agora sobre Plínio Marcos? Porque hoje faz exatamente treze anos de sua morte (derrame cerebral). Uma pessoa de aparência simplória, mas de uma mente brilhante e fantástica intelectualidade.Um premiado artista brasileiro.Eu o admiro!

\0/francisko-brazilo\0/

Nenhum comentário:

Postar um comentário

CUIDADO! ESTÃO DESPERTANDO O FASCISMO ...COM VARA CURTA . Querido Diário, saudações! Xicoburi posso dizer que o mundo do capitalis...