Minha foto prá hoje...Mia bildo por hodiaŭ

Quando estou só reconheço

Se por momentos me esqueço

Que existo entre outros que são

Como eu sós, salvo que estão

Alheados desde o começo.

E se sinto quanto estou

Verdadeiramente só,

Sinto-me livre mas triste.

Vou livre para onde vou,

Mas onde vou nada existe.

Creio contudo que a vida

Devidamente entendida

É toda assim, toda assim.

Por isso passo por mim

Como por cousa esquecida...

Kiam mi estas sola, mi rekonas

eĉ se momentee mi forgesas

ke ekzistas inter aliaj, 
tiuj kiuj estas

kiel mi solaj,

 krom se ili estas

Fremdigitaj for de la komenco.

Kaj kiam mi sentas min vere sola,

Mi sentas min libera sed malĝoja.

Mi iras libere kien mi iros,

sed kien mi iros  ekzistos nenio.

Tamen mi kredas ke la vivo

taŭge komprenita

estas tute tiel...tiel.

Do mi mem pasas apud mi

Kiel afero forgesita.

"Poemo de Fernando Pessoa"kun mia traduko