Oportuna protesto

Ĉirkaŭ la tablo, por la tagmanĝo, sidiĝis la tuta familio kaj apud ili troviĝis la amata papago.

*PATRINO: 

               "Frumatene longan vicon mi atendis nur por aĉeti ovojn kaj pecon da pano,

                sed vane...mi forgesis la kuponon!"

*PATRO:

                "Havas kulpon nia diktatoro!"

*PAPAGO:

                "Morto! Morto al nia diktatoro!"

*FILO:

                 "Pro la bona kalkulado, ĉi-matene, medalon mi gajnis, sed pro la ekonomia   krizo ĝin hejmen mi ne povos alporti, ĉar la lernejo ne havas sufiĉan monon  por la medalon aĉeti!"

                

*PATRO:

                "Havas kulpon nia diktatoro!"

*PAPAGO:

                 "Morto! Morto al nia diktatoro!"

*FILINO:

                "Novan ŝuoparon mi beoznas, ĉar mia malnova truon havas. Sed pacience mi                 atendos ĝin, ĉar i scias ke paĉjo ne avaras nur laboron nun li ne havas...

                 Kulpata estas nia registaro!"

PAPAGO:

                "Morto! Morto al nia diktatoro!"

PATRO:

                "Mizera vivo! Sen nutraĵo, sen mono, sen laboro, nur restas al ni nian papagon manĝi!

                 "Havas kulpon nia diktatoro!"

*PATRINO KAJ GEFILOJ UNISONE:

                 "Ne! ne! ne! Sufiĉas pri doloro kaj plendo. Vivu longe kriante kaj protestante  nia kara papago; ĉar ne estas  ĝia sed de nia diktatoro la kulpo!"

*PAPAGO (ĉi-foje kriante pli laŭte):

                  "VIVU! VIVU! VIVU NIA DIKTATOROOOOO !"

\0/f.b.\0/