Donaco de la Naturo:
 Kiam ni (mi kaj du fratinoj) aĉetis malgrandan bieno n en la kampara areo, ni vidis malnovan Kaporkarbon ke eble ne estis bone prizorgita de antaŭa proprulo. Ni rigardis la grandan dornan arbon  kaj ni pensis  plibone zorgi  ĝin kaj la  ĝian ĉirkaŭaĵon, nur por "vidi" kiel ĝi reagus. En tiu tempo, ne pli ol unu duonjaro, la arbo, (ni povas diri tiel) ekzitis "tre malgaje"  en la angulo, forgesita de ĉiuj. Post la bezonata prizorgado en ĝiaj branĉoj (kun multaj dornoj) kaj pureco de la tereno, ni rimarkis la "resanigon" de la arbo... Nekredeble! La arbo komencis doni kopokojn(la nemanĝeblaj fruktoj) en la somero kaj nun en la malvarmaj tagoj de vintro ... kiel donaco de nia maljuna arbo, ni jam povas vidi la unuajn florojn ( je la mia lingvo,nomiĝas Painas), kiuj  kontraste al la blua ĉielo de monato Julio, aspektas blankajn  kotonajn pilketojn... Vidu miajn fotojn:
Kiam ni (mi kaj du fratinoj) aĉetis malgrandan bieno n en la kampara areo, ni vidis malnovan Kaporkarbon ke eble ne estis bone prizorgita de antaŭa proprulo. Ni rigardis la grandan dornan arbon  kaj ni pensis  plibone zorgi  ĝin kaj la  ĝian ĉirkaŭaĵon, nur por "vidi" kiel ĝi reagus. En tiu tempo, ne pli ol unu duonjaro, la arbo, (ni povas diri tiel) ekzitis "tre malgaje"  en la angulo, forgesita de ĉiuj. Post la bezonata prizorgado en ĝiaj branĉoj (kun multaj dornoj) kaj pureco de la tereno, ni rimarkis la "resanigon" de la arbo... Nekredeble! La arbo komencis doni kopokojn(la nemanĝeblaj fruktoj) en la somero kaj nun en la malvarmaj tagoj de vintro ... kiel donaco de nia maljuna arbo, ni jam povas vidi la unuajn florojn ( je la mia lingvo,nomiĝas Painas), kiuj  kontraste al la blua ĉielo de monato Julio, aspektas blankajn  kotonajn pilketojn... Vidu miajn fotojn:
 
Nenhum comentário:
Postar um comentário